Opis:

Wiersz 2 Samuel 2:7 jest częścią narracji, w której Dawid staje się królem nad plemieniem Judy po śmierci Saula. W tym kontekście, Dawid wzywa do odwzorowania miłości i oddania, które jego ludzie powinni mieć wobec swojego przywódcy. Poniżej przedstawiamy krótkie wyjaśnienie tego wiersza, łącząc informacje z publicznie dostępnych komentarzy.

Interpretacje wiersza

1. Matthew Henry:

Henry zauważa, że w tym wierszu Dawid zachęca swój lud do uznania go za króla, co jest aktem przekonania i lojalności. Oczekuje on, że plemię Judy przyniesie mu radość, ponieważ jego królowanie jest z nadania Bożego.

2. Albert Barnes:

Barnes podkreśla znaczenie tego wezwania ze strony Dawida, wskazując, że implikuje ono konieczność uznania władzy oraz niezdolność do dalszego oddawania czci Saulowi, który już nie żyje. Dawid pragnie, by Jeruzalem stało się centrum królestwa, zaczynając od małego plemienia Judy.

3. Adam Clarke:

Clarke zwraca uwagę na to, że Dawid, świadom nadchodzącej walki o władzę, prosi o wsparcie wobec zagrożeń, które mogą nadejść z innych plemion. Jego słowa mają również na celu uspokojenie i wzmocnienie morale ludzi, by stawili czoła nadchodzącym wyzwaniom.

Przesłanie oraz znaczenie

Ten wiersz podkreśla kilka kluczowych tematów:

• Lojalność i oddanie: Dawid wzywa swoich zwolenników do okazania lojalności w trudnym czasie.
• Boża opatrzność: Nabieranie władzy przez Dawida jest przedstawiane jako wypełnienie Bożych obietnic.
• Jedność plemion: Dawid apeluje o zjednoczenie plemion Judy, co jest kluczowe dla jego przyszłej władzy.
• Stawienie czoła wyzwaniom: Dawid przygotowuje lud na wyzwania, które mogą się pojawić po jego nominacji na króla.

Powiązane wiersze biblijne

Wiersz 2 Samuel 2:7 ma wiele powiązań i odniesień w Biblii, które można znaleźć w następujących fragmentach:

• 1 Samuela 16:1 - Ustanowienie Dawida na króla przez proroka Samuela.
• 2 Samuel 1:17-27 - Pieśń żalu Dawida po śmierci Saula i Jonatana.
• Psalm 23:1 - "Pan jest moim pasterzem, niczego mi nie braknie." - odniesienie do Bożej opieki.
• Psalm 20:7 - "Jedni wozem, a drudzy w końiach; my wspomnimy imienia Pana, Boga naszego." - oddanie czci Bogu w obliczu wyzwań.
• 2 Samuel 5:1-3 - Uznanie Dawida za króla całego Izraela.
• 1 Królewska 2:1-4 - Przekazanie władzy przez Dawida swojemu synowi Salomonowi.
• Hebrajczyków 1:8 - Cytat odnoszący się do boskiej natury Chrystusa jako Króla.
• Mateusz 1:6-16 - Rodowód Jezusa, który łączy się z linią Dawida.
• Rzymian 1:3-4 - Podkreślenie pochodzenia Jezusa z linii Dawida.
• Łukasza 1:32-33 - Anielska zapowiedź królowania Jezusa jako potomka Dawida.

Podsumowanie

2 Samuel 2:7 skupia się na przesłaniu Dawida jako lidera i przywódcy jemu oddanego ludu. To wezwanie do lojalności i wsparcia jest kluczowe dla przyszłości Izraela. Zrozumienie znaczenia tego wiersza polega na łączeniu go z innymi fragmentami biblijnymi, co ułatwia interpretację i daje szerszy kontekst historii biblijnej.