Dzieje 5:1 (POLUBG)
A pewien człowiek, imieniem Ananiasz, ze swoją żoną Safirą, sprzedał swą posiadłość;

Dzieje 5:2 (POLUBG)
I za wiedzą swojej żony odłożył sobie część pieniędzy, a pewną część przyniósł i złożył u stóp apostołów.

Dzieje 5:3 (POLUBG)
Lecz Piotr powiedział: Ananiaszu, dlaczego szatan tak napełnił twoje serce, abyś okłamał Ducha Świętego i odłożył sobie część pieniędzy za ziemię?

Dzieje 5:4 (POLUBG)
Czy to, co miałeś, nie było twoje? A to, co otrzymałeś za sprzedaż, czy nie pozostawało w twojej mocy? Dlaczego dopuściłeś to do swego serca? Nie okłamałeś ludzi, lecz Boga.

Dzieje 5:5 (POLUBG)
Ananiasz zaś, usłyszawszy te słowa, padł nieżywy. I wielki strach ogarnął wszystkich, którzy to słyszeli.

Dzieje 5:6 (POLUBG)
Młodsi wstali, owinęli go, wynieśli i pogrzebali.

Dzieje 5:7 (POLUBG)
A po około trzech godzinach weszła także jego żona, nie wiedząc, co się stało.

Dzieje 5:8 (POLUBG)
I zapytał ją Piotr: Powiedz mi, czy za tyle sprzedaliście ziemię? A ona odpowiedziała: Tak, za tyle.

Dzieje 5:9 (POLUBG)
Wtedy Piotr powiedział do niej: Dlaczego się ze sobą zmówiliście, aby wystawić na próbę Ducha Pańskiego? Oto są przed drzwiami ci, którzy pogrzebali twego męża, i ciebie wyniosą.

Dzieje 5:10 (POLUBG)
I natychmiast padła nieżywa u jego stóp. A gdy młodzieńcy weszli, znaleźli ją martwą. Wynieśli ją więc i pogrzebali obok męża.

Dzieje 5:11 (POLUBG)
I wielki strach ogarnął cały kościół i wszystkich, którzy to słyszeli.

Dzieje 5:12 (POLUBG)
A przez ręce apostołów działo się wiele znaków i cudów wśród ludu. (I byli wszyscy jednomyślnie w przedsionku Salomona.

Dzieje 5:13 (POLUBG)
I z pozostałych nikt nie śmiał się do nich przyłączyć, ale ludzie bardzo ich wychwalali.

Dzieje 5:14 (POLUBG)
Przybywało też Panu mnóstwo wierzących, mężczyzn i kobiet).

Dzieje 5:15 (POLUBG)
Tak, że nawet na ulice wynoszono chorych i kładziono ich na noszach i posłaniach, aby przynajmniej cień przechodzącego Piotra padł na niektórych z nich.

Dzieje 5:16 (POLUBG)
Schodziło się też z okolicznych miast do Jerozolimy mnóstwo ludzi, przynosząc chorych i dręczonych przez duchy nieczyste, a wszyscy zostali uzdrowieni.

Dzieje 5:17 (POLUBG)
Wtedy najwyższy kapłan i wszyscy, którzy z nim byli, należący do stronnictwa saduceuszy, pełni zazdrości, powstali;

Dzieje 5:18 (POLUBG)
I schwytali apostołów, których wtrącili do publicznego więzienia.

Dzieje 5:19 (POLUBG)
Lecz anioł Pana w nocy otworzył drzwi więzienia i wyprowadziwszy ich, powiedział:

Dzieje 5:20 (POLUBG)
Idźcie i wystąpiwszy, mówcie do ludzi w świątyni wszystkie słowa tego życia.

Dzieje 5:21 (POLUBG)
Kiedy to usłyszeli, weszli o świcie do świątyni i nauczali. Tymczasem najwyższy kapłan i ci, którzy z nim byli, przyszli, zwołali Radę oraz wszystkich starszych spośród synów Izraela i posłali do więzienia, aby ich przyprowadzono.

Dzieje 5:22 (POLUBG)
Lecz gdy słudzy przyszli i nie znaleźli ich w więzieniu, wrócili i oznajmili:

Dzieje 5:23 (POLUBG)
Wprawdzie zastaliśmy więzienie starannie zamknięte, a strażników stojących na zewnątrz, przed drzwiami, po otwarciu jednak nie znaleźliśmy w nim nikogo.

Dzieje 5:24 (POLUBG)
A gdy najwyższy kapłan i dowódca straży świątynnej oraz naczelni kapłani usłyszeli te słowa, zastanawiali się, co z tego będzie.

Dzieje 5:25 (POLUBG)
Wówczas nadszedł ktoś i oznajmił im: Ludzie, których wtrąciliście do więzienia, stoją w świątyni i nauczają lud.

Dzieje 5:26 (POLUBG)
Wtedy dowódca straży poszedł ze sługami i przyprowadził ich bez użycia siły. Bali się bowiem ludu, żeby ich nie ukamienowali.

Dzieje 5:27 (POLUBG)
Gdy ich przyprowadzili, postawili ich przed Radą. I zapytał ich najwyższy kapłan:

Dzieje 5:28 (POLUBG)
Czy nie zakazaliśmy wam surowo, żebyście w tym imieniu nie nauczali? A oto napełniliście Jerozolimę waszą nauką i chcecie na nas ściągnąć krew tego człowieka.

Dzieje 5:29 (POLUBG)
Wtedy Piotr i apostołowie odpowiedzieli: Bardziej trzeba słuchać Boga niż ludzi.

Dzieje 5:30 (POLUBG)
Bóg naszych ojców wskrzesił Jezusa, którego wy zabiliście, zawiesiwszy na drzewie.

Dzieje 5:31 (POLUBG)
Tego Bóg wywyższył swoją prawicą, aby był władcą i zbawicielem, aby ludowi Izraela dać pokutę i przebaczenie grzechów.

Dzieje 5:32 (POLUBG)
A my jesteśmy jego świadkami w tym, a także Duch Święty, którego Bóg dał tym, którzy są mu posłuszni.

Dzieje 5:33 (POLUBG)
A oni, słysząc to, wpadli w gniew i naradzali się nad tym, jakby ich zabić.

Dzieje 5:34 (POLUBG)
Wtedy pewien faryzeusz, imieniem Gamaliel, nauczyciel prawa, szanowany przez wszystkich ludzi, powstał na Radzie i nakazał, aby na chwilę wyprowadzono apostołów;

Dzieje 5:35 (POLUBG)
I powiedział do nich: Mężowie izraelscy, zastanówcie się dobrze, co zamierzacie zrobić z tymi ludźmi.

Dzieje 5:36 (POLUBG)
Niedawno bowiem wystąpił Teudas, podając się za nie byle kogo, do którego przyłączyło się około czterystu ludzi. Zabito go, a wszyscy jego zwolennicy rozproszyli się i ślad po nich zaginął.

Dzieje 5:37 (POLUBG)
Po nim w dniach spisu wystąpił Judasz Galilejczyk i pociągnął za sobą wielu ludzi. Lecz i on zginął, a wszyscy jego zwolennicy rozproszyli się.

Dzieje 5:38 (POLUBG)
Dlatego teraz mówię wam: Odstąpcie od tych ludzi i zostawcie ich. Jeśli bowiem ten zamysł czy ta sprawa pochodzi od ludzi, obróci się wniwecz;

Dzieje 5:39 (POLUBG)
Ale jeśli pochodzi od Boga, nie będziecie mogli tego zniszczyć, aby się czasem nie okazało, że walczycie z Bogiem.

Dzieje 5:40 (POLUBG)
I posłuchali go. A przywoławszy apostołów, ubiczowali ich i zabronili im mówić w imię Jezusa, a potem ich wypuścili.

Dzieje 5:41 (POLUBG)
A oni odchodzili sprzed Rady, ciesząc się, że stali się godni znosić zniewagę dla imienia Jezusa.

Dzieje 5:42 (POLUBG)
Nie przestawali też codziennie w świątyni i po domach nauczać i głosić Jezusa Chrystusa.