Łukasza 14:1 (POLUBG)
I stało się tak, że gdy Jezus wszedł w szabat do domu pewnego przywódcy faryzeuszy, aby jeść chleb, oni go obserwowali.

Łukasza 14:2 (POLUBG)
A oto był przed nim pewien człowiek chory na puchlinę.

Łukasza 14:3 (POLUBG)
Wtedy Jezus zapytał znawców prawa i faryzeuszy: Czy wolno uzdrawiać w szabat?

Łukasza 14:4 (POLUBG)
Lecz oni milczeli. On zaś ujął go, uzdrowił i odprawił.

Łukasza 14:5 (POLUBG)
I powiedział im: Któż z was, jeśli jego osioł albo wół wpadnie do studni, nie wyciągnie go natychmiast w dzień szabatu?

Łukasza 14:6 (POLUBG)
I nie mogli mu na to odpowiedzieć.

Łukasza 14:7 (POLUBG)
Gdy zauważył, jak zaproszeni wybierali pierwsze miejsca, opowiedział im przypowieść:

Łukasza 14:8 (POLUBG)
Gdy ktoś cię zaprosi na wesele, nie siadaj na pierwszym miejscu, aby czasem ktoś ważniejszy od ciebie nie był zaproszony przez niego.

Łukasza 14:9 (POLUBG)
Wówczas przyjdzie ten, który ciebie i jego zaprosił, i powie ci: Ustąp temu miejsca; i wtedy ze wstydem musiałbyś zająć ostatnie miejsce.

Łukasza 14:10 (POLUBG)
Lecz gdy będziesz zaproszony, idź i usiądź na ostatnim miejscu, a gdy przyjdzie ten, który cię zaprosił, powie ci: Przyjacielu, przesiądź się wyżej. Wtedy doznasz czci wobec współbiesiadników.

Łukasza 14:11 (POLUBG)
Bo każdy, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony.

Łukasza 14:12 (POLUBG)
Powiedział też do tego, który go zaprosił: Gdy wydajesz obiad albo kolację, nie zapraszaj swoich przyjaciół ani braci, ani krewnych, ani bogatych sąsiadów, żeby cię czasem i oni w zamian nie zaprosili, i miałbyś odpłatę.

Łukasza 14:13 (POLUBG)
Lecz gdy wydajesz ucztę, zaproś ubogich, ułomnych, chromych i ślepych.

Łukasza 14:14 (POLUBG)
A będziesz błogosławiony, bo nie mają ci czym odpłacić, ale otrzymasz odpłatę przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych.

Łukasza 14:15 (POLUBG)
Gdy usłyszał to jeden ze współbiesiadników, powiedział do niego: Błogosławiony ten, kto będzie jadł chleb w królestwie Bożym.

Łukasza 14:16 (POLUBG)
Wtedy on mu powiedział: Pewien człowiek wydał wielką ucztę i zaprosił wielu.

Łukasza 14:17 (POLUBG)
A gdy nadszedł czas uczty, posłał swego sługę, żeby powiedział zaproszonym: Chodźcie, bo już wszystko gotowe.

Łukasza 14:18 (POLUBG)
A oni zaczęli się wszyscy jednomyślnie wymawiać. Pierwszy mu powiedział: Kupiłem pole i muszę iść je obejrzeć. Proszę cię, uważaj mnie za wytłumaczonego.

Łukasza 14:19 (POLUBG)
Drugi zaś powiedział: Kupiłem pięć par wołów i idę je wypróbować. Proszę cię, uważaj mnie za wytłumaczonego.

Łukasza 14:20 (POLUBG)
A jeszcze inny powiedział: Pojąłem żonę i dlatego nie mogę przyjść.

Łukasza 14:21 (POLUBG)
A gdy sługa wrócił, oznajmił to swemu panu. Wtedy gospodarz rozgniewał się i powiedział do swego sługi: Wyjdź szybko na ulice i zaułki miasta i wprowadź tu ubogich, ułomnych, chromych i ślepych.

Łukasza 14:22 (POLUBG)
I powiedział sługa: Panie, stało się, jak rozkazałeś, a jeszcze jest miejsce.

Łukasza 14:23 (POLUBG)
Wtedy Pan powiedział do sługi: Wyjdź na drogi i między opłotki i przymuszaj do wejścia, aby mój dom się zapełnił.

Łukasza 14:24 (POLUBG)
Mówię wam bowiem, że żaden z tych ludzi, którzy byli zaproszeni, nie skosztuje mojej uczty.

Łukasza 14:25 (POLUBG)
I szły z nim wielkie tłumy. A on, odwróciwszy się, powiedział do nich:

Łukasza 14:26 (POLUBG)
Jeśli ktoś przychodzi do mnie, a nie ma w nienawiści swego ojca i matki, żony i dzieci, braci i sióstr, a nawet swego życia, nie może być moim uczniem.

Łukasza 14:27 (POLUBG)
Kto nie niesie swego krzyża, a idzie za mną, nie może być moim uczniem.

Łukasza 14:28 (POLUBG)
Bo któż z was, chcąc zbudować wieżę, najpierw nie usiądzie i nie obliczy wydatków, czy mu wystarczy na ukończenie?

Łukasza 14:29 (POLUBG)
Aby czasem, gdyby położył fundament, a nie mógłby ukończyć, wszyscy, którzy by to widzieli, nie zaczęli się z niego naśmiewać;

Łukasza 14:30 (POLUBG)
Mówiąc: Ten człowiek zaczął budować, a nie zdołał ukończyć.

Łukasza 14:31 (POLUBG)
Albo który król, wyruszając na wojnę z drugim królem, najpierw nie usiądzie i nie naradzi się, czy w dziesięć tysięcy może zmierzyć się z tym, który z dwudziestoma tysiącami nadciąga przeciwko niemu?

Łukasza 14:32 (POLUBG)
A jeśli nie, to gdy tamten jeszcze jest daleko, wysyła poselstwo i prosi o warunki pokoju.

Łukasza 14:33 (POLUBG)
Tak i każdy z was, kto nie wyrzeknie się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem.

Łukasza 14:34 (POLUBG)
Dobra jest sól. Lecz jeśli sól zwietrzeje, czym się ją przyprawi?

Łukasza 14:35 (POLUBG)
Nie nadaje się ani do ziemi, ani do nawozu; precz się ją wyrzuca. Kto ma uszy do słuchania, niech słucha.